Η Ελλάδα καίγεται. Και δεν είναι μια απλή φωτιά. Είναι μια πύρινη λαίλαπα, μια κόλαση που κατασπαράζει τα πάντα στο πέρασμά της. Καίγονται τα δάση μας, οι πνεύμονες της πατρίδας μας. Καίγονται τα σπίτια μας, οι κόποι μιας ζωής. Καίγονται οι ελπίδες μας, το μέλλον των παιδιών μας.
Αυτή η καταστροφή δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός. Δεν είναι μια "ατυχία" ή μια "αμέλεια". Είναι ένα έγκλημα. Ένα έγκλημα κατά της φύσης, κατά των ανθρώπων, κατά του μέλλοντος. Και πίσω από αυτό το έγκλημα κρύβεται η απληστία, η δίψα για χρήμα, ο βωμός των οικονομικών συμφερόντων.
Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι τόσες φωτιές, σε τόσα διαφορετικά μέρη, ξεσπούν "κατά λάθος"; Μόνο όσοι θέλουν να κοροϊδέψουν τον εαυτό τους ή εμάς. Και αυτό είναι το χειρότερο. Η υποτίμηση της νοημοσύνης μας από αυτούς που κατέχουν την εξουσία, η προσπάθειά τους να μας πείσουν ότι το μαύρο είναι άσπρο. Δεν είμαστε ηλίθιοι. Βλέπουμε, ακούμε, αισθανόμαστε τον πόνο και την αλήθεια.
Και μέσα σε αυτή την καταστροφή, μέσα σε αυτό το χάος, υπάρχει μια σπίθα ελπίδας: οι εθελοντές. Αυτοί οι άνθρωποι, οι αληθινοί ήρωες της εποχής μας, που αφήνουν τα πάντα για να σώσουν τον τόπο τους. Αυτοί που δεν περιμένουν εντολές, που δεν ζητούν ανταλλάγματα, που δίνουν τη μάχη με τις φλόγες με μοναδικό όπλο την αγάπη για την πατρίδα και τον συνάνθρωπο.
Η Ελλάδα φλέγεται. Και αν δεν κάνουμε κάτι, αν δεν πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, η στάχτη θα είναι το μόνο που θα μας μείνει. Θα είναι η κληρονομιά που θα αφήσουμε στα παιδιά μας. Μια κληρονομιά ντροπής και αδιαφορίας.
Πρέπει να απαιτήσουμε αλήθεια, να απαιτήσουμε δικαιοσύνη, να απαιτήσουμε προστασία. Δεν μπορούμε να ανεχτούμε άλλο αυτή την κατάσταση. Δεν μπορούμε να παρακολουθούμε αμέτοχοι την καταστροφή. Πρέπει να γίνουμε η φωνή που θα βροντοφωνάξει: "Φτάνει πια!"
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου